รีวิว First They Killed My Father บาดแผลและความทรงจำ
แนะนำสารคดีเรื่อง First They Killed My Father ดัดแปลงจากบันทึกความทรงจำชื่อเดียวกันของ หลวง อัง นักเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิมนุษยชนชาวกัมพูชา-อเมริกัน หนึ่งในต้นเหตุของความฉิบหายวายป่วงที่เกิดขึ้นเป็นผลมาจากการที่กองทัพอเมริกันขยายแนวรบเข้าไปในกัมพูชา อันส่งผลให้ชาวบ้านจำนวนไม่น้อยถูกผลักไสให้ไปเข้ากับฝ่ายเขมรแดง
โดยเรื่องราวของ หลวง อัง นักเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิมนุษยชนชาวกัมพูชา-อเมริกัน ผู้ซึ่งในตอน 5 ขวบ หรือช่วงกรุงพนมเปญแตก (เมษายน 1975) ครอบครัวของเธอซึ่งประกอบไปด้วยพ่อ แม่ และเด็กๆ อีก 7 คนต้องเผชิญวิบากกรรมจากความโหดร้ายของกองทัพเขมรแดงที่เป็นฝ่ายชนะสงครามกลางเมือง และกวาดต้อนทุกคนออกจากเมืองหลวงเพื่อไปใช้แรงงานในชนบทที่สุดแสนทุรกันดาร เหตุการณ์ดังกล่าวนำพาให้ชีวิตที่เคยเป็นเรื่องสดใสและน่าสนุกสนานสำหรับหลวง (ศรีโมช ซาเหรี่ยม) ในช่วงก่อนหน้านั้นแปรเปลี่ยนไปเป็นเสมือนขุมนรกในบัดดล ชื่อของหนังบอกให้ผู้ชมได้รับรู้โดยอัตโนมัติว่าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อของเธอ ผู้ซึ่งในแง่ของหน้าที่การงานของเขาช่วงก่อนที่ประเทศกัมพูชาจะล่มสลายก็คือนายตำรวจระดับนายพันของรัฐบาลเก่า หนังอาจจะไม่ได้บอกแน่ชัด แต่ใครลองปะติดปะต่อก็คงสรุปได้ไม่ยาก นี่คงเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาถูกฆ่าตาย
อย่างไร ความได้เปรียบสูงสุดจริงๆ ของหนังได้แก่เนื้อหาที่นำเสนอ มองในมุมของคนอเมริกัน (เพื่อเป็นข้อมูล หนังเรื่องนี้ถือสองสัญชาติคืออเมริกันและกัมพูชา อีกทั้งผู้กำกับและผู้อำนวยการสร้างหลายคนก็เป็นอเมริกัน) นี่เป็นเหมือนกับหนังที่ผู้สร้างต้องการ ‘ไถ่บาป’ จากกรณีที่รัฐบาลของประเทศตัวเองเข้าไปแทรกแซงกิจการของชาวบ้านทั้งๆ ที่ธุระไม่ใช่ หรือพูดอย่างเจาะจง ในกรณีของกัมพูชา อารัมภบทในช่วงราวๆ 10 นาทีแรกของหนังและถ้อยคำส่งท้ายชวนให้สรุปเป็นอย่างอื่นไม่ได้นอกจากว่า หนึ่งในต้นเหตุของความฉิบหายวายป่วงที่เกิดขึ้นเป็นผลมาจากการที่กองทัพอเมริกันขยายแนวรบเข้าไปในกัมพูชา (ทั้งๆ ที่ปากบอกว่าต้องการถอนตัว) อันส่งผลให้ชาวบ้านจำนวนไม่น้อยถูกผลักไสให้ไปเข้ากับฝ่ายเขมรแดง ไม่มากก็น้อย หนังของโจลีก็น่าจะช่วยปลดเปลื้องความรู้สึกผิดให้บรรเทาเบาบางลงไป
Comments
Post a Comment